Jak zawieść potterheadów, czyli rant na „Tajemnice Dumbledore’a” (recenzja ze spojlerami)
22/05/2022Wyszłam z kina ze smutkiem na obliczu i bólem w sercu. To wszystko nie tak miało być.
ŻÓŁTY ZESZYT
Opowiadanie o pewnym facecie i jego zeszycie.
Trupy, pociągi i tajga czyli „Śmierć w transsyberyjskim ekspresie” C.J. Farringtona
Na pomysł osadzenia akcji swojej debiutanckiej książki w śniegach rosyjskiej tajgi autor wpadł podczas podróży koleją transsyberyjską.
O troskach i trudach trzynastolatków, czyli „Sekretne życie Grety O.” Cary’ego Fagana
To jest przekaz, którego w kulturze nigdy dość: twórczość jest najlepszą możliwą drogą do odnalezienia siebie – i naprawdę nie musisz nic z tego mieć, ani nikomu niczego udowadniać.
Millenialsi przekraczają trzydziestkę, czyli „Gdzie jesteś piękny świecie” Sally Rooney
Jest tu krytyka kapitalizmu i globalnej polityki wyzysku, jest analiza stosunków klasowych i kwestii genderowych, jest wnikliwy komentarz na temat współczesnej kultury, ze szczególnym uwzględnieniem kryzysu powieści
Hubert i świnki
Opowiadanie o pewnym facecie i jego trzech świnkach.
Nie przesadzajmy z tym dzieciństwem, czyli kilka przemyśleń po lekturze książki „Żyć jak Mały Książę” Stéphane’a Garniera
Sugestia, byśmy wrócili do stanu dziecięcości zupełnie do mnie nie trafia – w mojej wizji takiego stanu rzeczy wszyscy powydrapywalibyśmy sobie oczka grabkami.
O tym, jak Jessica Pan zdradziła swoje plemię, czyli „Ekstra rok z życia introwertyczki”
My, introwertycy, zerkamy z bezpiecznej odległości na obłąkane poczynania Jessiki Pan, stukając się dyskretnie w czoła i zadając sobie pytanie: wariatka czy zdrajczyni?
Jak żyć, drogi Zwierzu, czyli o książce „Mam nadzieję” Katarzyny Czajki-Kominiarczuk
Nowa książka Zwierza Popkulturalnego „Mam nadzieję” jest chyba przede wszystkim o naszym tu i teraz, o życiu w Polsce w latach dwudziestych dwudziestego pierwszego wieku, w dobie pandemii, Instagrama i wiszącej nam nad głowami katastrofy ekologicznej.
Agentem być, czyli „Kroniki Cypher” Dimitrisa Chassapakisa
Czasem trzeba pomyśleć naprawdę nieszablonowo, spojrzeć na daną zagadkę z dystansu, albo wręcz do góry nogami (i to dosłownie!), żeby coś w mózgu zatrybiło
Egipt, morderstwa i wąsy, czyli „Śmierć na Nilu”
Wyszłam z kina zadowolona i usatysfakcjonowana, czując, że dostałam dokładnie to, po co tam poszłam.
