Przeczytać Afrykę: Libia. „The Slave Yards” Najwy Bin Shatwan
12/09/2021Obrazowa, mocna i momentami wstrząsająca książka, przedstawiająca wyjątkowo ciemny i ponury rozdział historii Libii.
Historia pięknej przyjaźni. Recenzja książki „Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata” Benjamina Alire’a Sáenza
Odkrywając wszechświat Arystoteles i Dante dochodzą również do nieoczywistych wniosków na temat samych siebie i własnej seksualności.
Przeczytać Afrykę: Tunezja. O książce „The Scents of Marie-Claire” Habiba Selmi
Autorowi udało się ukazać poważne różnice kulturowe nie – jak to zwykle bywa – poprzez historię jakiegoś wielkiego konfliktu czy wojny, ale na poziomie jednostkowym, poprzez historię międzyludzkiej relacji.
A gdyby tak Jezus miał żonę? Recenzja książki Sue Monk Kidd „Księga tęsknot”
To jest historia uporu, pasji, walki o siebie w niesprzyjających warunkach i prób przetrwania w zdominowanym przez mężczyzn świecie.
Przeczytać Afrykę: Wyspy Świętego Tomasza i Książęca. „Equator” Miguela Sousy Tavaresa
Miguel Sousa Tavares od samego początku udowadnia, że jest świetnym pisarzem i trzyma poziom do ostatniej kropki.
Przeczytać Afrykę: Republika Środkowoafrykańska. „The Magic Doll” Adrienne Yabouzy
Autorka użyła tradycyjnego artefaktu i zbudowała wokół niego przystępną i sympatyczną historię, która z łatwością trafi do dziecięcej wyobraźni.
Przeczytać Afrykę: Eswatini (Suazi). „Weeding the Flowerbeds” Sarah Mkhonza
Autentyczna opowieść o życiu młodych dziewcząt w szkole z internatem w latach siedemdziesiątych.
Przeczytać Afrykę: Czad. „Told by Starlight in Chad” Josepha Brahima Seida
Pora na Czad – kolejny dość trudny kraj w moim afrykańskim wyzwaniu.
Zielone Wzgórze przed Anią. Recenzja książki „Maryla z Zielonego Wzgórza” Sarah McCoy
Rodzeństwo Cuthbertów pozostaje dokładnie takie, jakie było: to małomówni, skromni i pracowici ludzie, wiodący spokojne życie na wzgórzu na obrzeżach Avonlea. Co za ulga!
Przeczytać Afrykę: Dżibuti. „Passage of Tears” Abdourahmana A. Waberi’ego
Znajdziemy tu trochę akcji rodem z thrillera politycznego albo powieści szpiegowskiej, a do tego notatki z podróży, poprzeplatane modlitwami i wezwaniami do boju.
Swojskie wiedźmy z Zielonego Jaru. Recenzja książki „Cud, miód, Malina” Anety Jadowskiej
Koźlaczki to są nasze, bardzo polskie wiedźmy, wyrosłe z naszych, bardzo polskich tradycji.
