Migawki z życia emigrantów. Część dwudziesta pierwsza: język i jego osobliwości
Języki generalnie ewoluują. No chyba, że tkwią na odciętej od świata wyspie – wtedy nie ewoluują, bo nie mają jak.
Migawki z życia emigrantów. Część dwudziesta: Worek z Polakami i historia pewnej ekstradycji
Nagle okazuje się, że to właśnie narodowość jest pierwszą i najważniejszą etykietką, jaką przykleja się nam na czoło.
Migawki z życia emigrantów. Część dziewiętnasta: nocna zmiana
Nocna zmiana - praca jak znalazł dla pisarzy, mikrobiologów, szachistów i seryjnych morderców.
Migawki z życia emigrantów. Część osiemnasta: Czy pięć jest większe niż jeden, czyli za co nie kochamy amerykańskich turystów
Amerykańscy turyści solidarnie, egalitarnie i zgodnie jak jeden mąż, nie radzą sobie z pokrętłami.
Migawki z życia emigrantów. Część siedemnasta: Kierownik, Fiordy i nekrogacie
Niepozorny na pierwszy rzut oka Hólmavik jest największą miejscowością i nieformalną stolicą tego regionu – i przy nieco bliższym poznaniu okazuje się mieć mroczne i fascynujące sekrety.
Do wód!, czyli wycieczka do Laugarvatn
Bardzo sympatyczna, dwudniowa solo-wycieczka do małego i niepozornego miasteczka Laugarvatn, położonego na trasie Golden Circle, które łatwo przegapić, pędząc ku tryskającym wodom Gejzeru.
Migawki z życia emigrantów. Część szesnasta: bo każdy pijak to złodziej albo o polskich kompleksach
Dobrze wiem, że wielu rodaków, tak samo jak ja, wywiozło z ojczyzny na obczyznę ten polski kompleks i całymi latami męczą się z nim, jak z niewidzialną kulą u nogi.
Migawki z życia emigrantów. Część piętnasta: czy Islandczycy wierzą w elfy?
Niewidzialni goście chętnie pojawiali się z morderczymi zamiarami w noc wigilijną albo w przeddzień Nowego Roku, więc należało szczególnie uważać, komu się w tych dniach otwierało drzwi.
Migawki z życia emigrantów. Część czternasta: Rzeczy, których nie ma i sny o pietruszce
Zwykły, najzwyczajniejszy, polski warzywniak stał się w mojej głowie jakimś symbolem nieograniczonego bogactwa Matki Natury, za którym strasznie tu tęsknię i o którym śnię po nocach, śliniąc się obficie.
Czy w Islandii jest lepiej niż w Polsce?
Islandia na różnych poziomach zapewnia mi spokój i bezpieczeństwo, których w Polsce nigdy nie byłam w stanie doświadczyć. A może nie byłam w stanie ich sobie zorganizować?
