Między ziemią a morzem. Recenzja książki „Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia” Philipa Reeve’a
Meluzyna będzie musiała przejść niełatwą drogę, zanim odkryje, co właściwie łączy ją z tym niesamowitym, podwodnym światem: dlaczego słyszy głos przyzywający ją do siebie i co sprawia, że rozumie znaki i sygnały wysyłane przez morską toń?
O troskach i trudach trzynastolatków, czyli „Sekretne życie Grety O.” Cary’ego Fagana
To jest przekaz, którego w kulturze nigdy dość: twórczość jest najlepszą możliwą drogą do odnalezienia siebie – i naprawdę nie musisz nic z tego mieć, ani nikomu niczego udowadniać.
Odjechane opowieści, czyli „Straszliwe młode damy i inne osobliwe historie” Kelly Barnhill
Coś takiego jest w atmosferze i w postaciach tego zbioru, co odnalazłoby się na planie filmu Tima Burtona jak u siebie w domu.
Młodej czarownicy starcie z cywilizacją. Recenzja książki „Willa, dziewczyna z Mrocznej Jamy” Roberta Beatty’ego
Willa mogłaby spokojnie być współczesną aktywistką ekologiczną, nawołującą ludzi do opamiętania.
Lepiej uważaj, co mówisz do gosposi czyli „Wszystkie przygody Amelii Bedelii” Peggy Parish
Tłumaczowi udało się zgrabnie wybrnąć ze wszystkich pułapek i pozwolić Amelii Bedelii wygodnie rozgościć się w polszczyźnie.
Estonia, stwory z bagien i konszachty z diabłem, czyli „Listopadowe porzeczki” Andrusa Kivirähka
Raz na jakiś czas z tej cudacznej plątaniny absurdów, odmieńców i nieziemskich stworów wyłania się okruch autentycznej ludzkiej tragedii – i lśni jak brylant w kaszance.
Joga dla chorych psychicznie i znerwicowanych. Recenzja „Jogi” Emmanuela Carrère’a
Kiedy wchodzimy na matę, zrzucamy te wszystkie pancerze i maski i odsłaniamy się sobie dokładnie tacy, jacy jesteśmy.
O sile opowieści i kobiecej przyjaźni. „Smażone zielone pomidory” i „Powrót do Whistle Stop” Fannie Flagg
Obie powieści Fannie Flagg to przede wszystkim hołd złożony kobiecej przyjaźni i solidarności.
Julia Phillips ,,Znikająca ziemia” – Amerykańska opowieść o Kamczatce
Julia Phillips ma świetny styl, jej proza frapuje i niepokoi, postaci wydają się namacalnie rzeczywiste. [...] ,,Znikająca ziemia" wbrew pozorom nie jest kryminałem, tylko gorzką i przejmującą opowieścią o lokalnej społeczności. O postsowieckiej społeczności prowincjonalnej Rosji: patriarchalnej i zamkniętej na…
„Święte słowo” Sigríður Hagalín Björnsdóttir. Ciemna strona pisma
Z pewnością trzeba tu docenić ciekawą konstrukcję postaci i brawurowo pomyślany system nierozerwalnych więzi łączących je w pary, tria i kwartety. Na poziomie opisu relacji międzyludzkich i zależności społecznych Sigridur H. Bjornsdottir jest po prostu rewelacyjna.
