kultura
Bardzo fajnie, że sitcom. Recenzja serialu „Na północ od północy”
Każda próba wprowadzenia rdzennej kultury do popkultury przy użyciu jakiegoś mniej ciężkostrawnego gatunku wydaje mi się naprawdę potrzebną odmianą.
Pustkowie i ludzie – o filmie „All Eyes on Me” Pascala Payanta
Pół miasta przyszło zobaczyć film o tym, że idzie samotny facet przez pustkowie i spotyka na tym pustkowiu szurniętą Polkę.
O tym, jak Islandia została kobietą – „The Day Iceland Stood Still” w reżyserii Pameli Hogan
Ruchy kobiece w różnych miejscach świata, organizując protesty, powołują się na ten pierwszy, oryginalny Strajk Kobiet, który na zawsze odmienił Islandię, wprowadził w ruch machinę zmian społecznych, zasiał w narodzie ziarno świadomości feministycznej i doprowadził do istotnych zmian na scenie…
Ballada o stracie – o filmie Ljósbrot (When the Light Breaks) Rúnara Rúnarssona
Smutek i żałoba są w tak młodym wieku czymś zupełnie innym niż w późniejszym życiu – atakują system nerwowy z siłą rozpędzonego pociągu właśnie dlatego, że młodość i śmierć zdają się wzajemnie wykluczać, nie mają prawa zadziać się jednocześnie.
Miłość i proletariat – o filmie „Opadające liście” Akiego Kaurismäkiego
Nie jest to historia tak całkiem ciepła i przyjemna – jest w niej dużo mroku i życiowej beznadziei i chyba dlatego tym bardziej trzymamy kciuki za tę miłość, za ten nieśmiały promyczek nadziei.
Historia bliska sercu – o filmie „Snerting” (Dotyk) Baltasara Kormákura
Zaskakująco subtelna i ujmująca historia miłosna obejmująca kilka dekad, mniejsze i większe zawieruchy dziejowe oraz trzy kraje na dwóch kontynentach.
Ciała i ich historie – o filmie „Siostrzeństwo Świętej Sauny” Anny Hints
Jest w tym spontanicznym siostrzanym saunowaniu jakiś naturalny wewnętrzny bunt przeciwko ograniczeniom i mechanizmom patriarchatu, wspaniała próba zawalczenia o przywrócenie ciałom ich podmiotowości i miejsca w świecie.
Siła niższa i energia przemiany. Esej noworoczny. Część pierwsza
Życie jest dla mnie cudem, ponieważ uważam, że dopiero w dorosłości zaczyna się najciekawsza przygoda, czyli ta, w której mam najwięcej wpływu na to czy jestem szczęśliwy i znacznie więcej...
Po przejściach. Zmiana
Każdy sposób przebudzenia świadomości i pragnienia życia jest wartościowy jeśli działa. Trzeba tylko za nim odważnie podążyć.
Dziewczyny z Helsinek. O filmie „Girl picture” Alli Haapasalo
Reżyserka tworzy bardzo przekonujący portret psychologiczny bohaterek, chwyta ten ulotny i niezręczny moment między dzieciństwem a dorosłością, moment przejścia i przeobrażania się, kiedy nie za bardzo rozumie się jeszcze samą siebie (a co dopiero świat wokół).
